WAAR WOONDE QUACO?

Door John Gabriel Stedman weten we dat Quaco in Suriname eerst ‘eigendom’ was van Walter Kennedy. Waar Kennedy woonde, vermeldt Stedman niet. Dat het aan de Keizerstraat in Paramaribo moet zijn geweest, blijkt uit de taxatielijst van alle huizen in deze stad uit 1772.*) Daar wordt Kennedy genoemd als eigenaar van een pand aan de Keizerstraat.

Volgens die taxatielijst is de waarde van Kennedy’s huis 2400 gulden, net als vijf andere huizen in de Keizerstraat. Het zijn de duurste huizen in de straat. Kennedy’s huis moet groot genoeg zijn geweest voor de talrijke danspartijtjes waarover Stedman in zijn dagboek schrijft.

Om zo precies mogelijk te bepalen waar het huis moet hebben gestaan, is gebruik gemaakt van de Archiefdienst der Domeinen, Suriname.**) Daarin vind je plattegronden van de erven en de contouren van de hoofdgebouwen.

Op de kaart hieronder zien we waar het huis van Kennedy moet hebben gestaan. In het midden onderaan is fort Zeelandia, een van de plekken in Paramaribo waar Quaco later met Stedman verbleef.

DEZE KAART KOMT UIT DE FRANSE EDITIE VAN HET BOEK VAN STEDMAN OVER SURINAME (MET DANK AAN CARL HAARNACK).

Te zien is ook de Hervormde Kerk (E) die de Kennedy’s waarschijnlijk bezochten. Beneden vergaderde het bestuur van Suriname, boven was de gebedsruimte.

Philip Dikland maakte van dat stukje Paramaribo een 3D-tekening. Zo zou het er rond 1760 hebben uitgezien. Niet alle erven zijn gedetailleerd, maar de tekening geeft wel een goed beeld van de gebouwen aan de straatkant. De Hervormde Kerk staat hier in het midden, met de omheinde begraafplaats.

Achter het perceel aan de Keizerstraat moet een kreek hebben gelopen. Legde Quaco daar zijn korjaal aan? Of was het water daarvoor te laag? In de strip legt hij zijn boot aan aan de Waterkant.

Achter het perceel aan de Keizerstraat moet een kreek hebben gelopen. Legde Quaco daar zijn korjaal aan? Of was het water daarvoor te laag? In de strip legt hij zijn boot aan aan de Waterkant.

*) Deze lijst is opgenomen in Coen Temminck Groll e.a. (1973), De architectuur van Suriname 1667-1930. (Suriname en zijn historie). Zutphen: De Walburg Pers. Oorspronkelijke bron daar vermeld: A.R.A. Surl, Coll, opz. Gem. Weide nr. 2.

**) Geraadpleegd is de digitale database Gebouw Erfgoed van Suriname, van Philip Dikland.